Shangreiyo Chüsi
Beter bekend als Yoyo, vertelt in een open verhaal iets van zijn leven. Hij vertelt van zijn jeugd en hoe God hem heeft aangeraakt in een duistere moeilijke periode in zijn leven. Hij getuigt van de enorme liefde van God voor Zijn kinderen, voor hem.
Ik wil je graag mijn verhaal vertellen om te getuigen van Gods geweldige liefde en Zijn trouw voor mij.
Ik ben geboren in India in de provincie Nagaland, dit ligt in het Noordoosten van India. Mijn moeder was nog maar een tiener toen ze in verwachting was van mij, mijn vader heb ik nooit gekend en heb geen herinneringen van hem. Mijn moeder heeft mij en mijn broers en zussen alleen opgevoed. Zij heeft nooit met mij gesproken over mijn vader, dit was een gesloten onderwerp. Ze moest hard werken om de kost te verdienen het waren hele moeilijke tijden.
Toen ik groter werd, ontdekte ik dat mijn vrienden wel een vader thuis hadden. Dat maakte me verdrietig en ik groeide op met veel vragen. Ik voelde een leegte en miste de liefde van mijn vader. Ik heb nooit de moed gehad om dit aan mijn moeder te vertellen want ik was bang dat mijn vragen haar pijn zouden doen. Ze had het al zwaar genoeg. Dat zorgde ervoor dat ik zelf op zoek ging naar liefde en acceptatie, maar zocht dat op de verkeerde plekken. in drugs, alcohol en slechte relaties. Ik wilde mezelf bewijzen en geaccepteerd worden door mijn ‘vrienden’. Ik raakte betrokken bij gevechten, vernietigde andermans eigendommen of deed hen fysiek pijn, alles om geaccepteerd te worden. Tegen de tijd dat ik 17 was werd ik een alcoholist en een ware last voor de samenleving. Mijn leven zat in een neerwaartse spiraal….. Het was niet het leven wat ik wilde leiden, maar ik zag nergens een uitweg voor hulp. Maar God zag mij: voor hem is niks verborgen, Hij ziet ons.
Op een dag ontmoette ik een jeugdpastor. Ze kwam uit het niets naar me toe en vroeg me of ik mee wilde doen aan een programma genaamd Mission Adventure, gerund door een organisatie genaamd Jeugd met een Opdracht. Zonder er lang over na te denken zei ik: “ja ik doe mee”. Ik had geen zin om met haar te praten en dacht dat ze het wel zou vergeten. Maar ze zocht me regelmatig op en moedigde me aan om mee te doen. Diep in mijn hart verlangde ik vurig naar een verandering in mijn leven, ik wist alleen niet hoe….
Tijdens mijn verblijf bij Mission Adventure heeft God op een wonderbaarlijke manier mijn hart aangeraakt. Ik zag de liefde en blijdschap bij de jongeren die om mij heen waren. Ik wilde dat ook: een relatie met God. Ik was 19 jaar toen mijn reis met God begon. Ik heb ontdekt dat God onvoorwaardelijk van mij houdt en merkte dat, door Zijn liefde, mijn leven begon te veranderen. Ik kreeg hoop en een doel.
Door Zijn liefde voor mij heb ik mijn eigen vader kunnen vergeven. Mocht ik mezelf vergeven voor alle pijn die ik heb veroorzaakt. Heb ik hen, die ik verdriet heb gedaan, om vergeving kunnen vragen.
Ik werk nu al 21 jaar bij Jeugd met een Missie, zonder inkomen. Mijn vertrouwen is op de Heer voor al mijn behoeften. Ik ben zo dankbaar dat Hij mijn hele leven al voor mij zorgt. Ik ben wie ik vandaag ben vanwege God, zonder Hem ben ik niets.
Psalm 139
Heer u kent en doorgrondt mij
u weet het als ik zit of sta,
u doorziet van verre mijn gedachten.
Ga ik op weg of rust ik uit, u merkt het op,
met al mijn wegen bent u vertrouwd
Geen woord ligt op mijn tong,
of U Heer, ken het ten volle.
U omsluit mij, van achter en van voren,
U legt uw hand op mij.
Wonderlijk zoals U mij kent,
het gaat mijn begrip te boven.
Hoe zou ik aan uw aandacht ontsnappen,
hoe aan uw blikken ontkomen?
Klom ik op naar de hemel – U tref ik daar aan,
lag ik neer in het dodenrijk – U bent daar.
Al verhief ik mij op de vleugels van de dageraad,
al ging ik wonen voorbij de verste zee,
ook daar zou uw hand mij leiden,
zou uw rechterhand mij vasthouden
Ik loof U om het ontzaglijke wonder van mijn bestaan,
wonderbaarlijk is wat U gemaakt hebt.
Ik weet het, tot in het diepste van mijn ziel.
Toen ik in het verborgene gemaakt werd,
kunstig geweven in de schoot van de aarde,
was mijn wezen voor U geen geheim.
Uw ogen zagen mijn vormeloos begin,
alles werd in uw boekrol opgetekend,
aan de dagen van mijn bestaan ontbrak er niet één.
Doorgrond mij, God, en ken mijn hart,
peil mij, weet wat mij kwelt,
zie of ik geen verkeerde weg ga,
en leid mij op de weg die eeuwig is.
