In de loop van november, december en januari hebben we samen met de dorpsvrijwilligers voedselpakketten uitgedeeld aan ongeveer 40 echt behoeftige gezinnen in vijf dorpen die getroffen zijn door de pandemie. Hun verhalen zijn echt hartverscheurend. Een moeder vertelde ons dat ze moeite heeft om aan alle problemen het hoofd te bieden omdat haar man niet in staat was om te werken, waardoor er geen inkomen was. De nood is zo hoog dat ze zelfs gedachten van zelfmoord heeft gehad om een einde te maken aan het lijden. Onze hulp, in de vorm van een voedselpakket, gaat niet ver genoeg om hun problemen op te lossen, maar we kunnen hen daarmee wel de liefde van Jezus brengen en hen laten zien dat ze geliefd zijn en dat er voor hen wordt gezorgd. Voor deze moeder is ons voedselpakket meer dan een overlevingspakket.
Je merkt, het is nog steeds zo ontzettend nodig dat we het team mogelijkheden geven om voedselpakketten uit te delen. Mogen wij, nogmaals, een dringend beroep op je vrijgevigheid doen?
